Een zwangerschapsupdate, daar was het wel weer tijd voor. Ik ben inmiddels al 26 weken zwanger, de tijd vliegt! Ik had me voorgenomen om veel meer zwangerschapsupdates te plaatsen, maar door persoonlijke omstandigheden en rollercoasters stond mijn hoofd hier niet naar. Ik was door de omstandigheden niet bezig met de zwangerschap.
De 13-weken echo ervaring
Doe je de 13 weken echo wel of niet.. Het is al heel lang geleden, maar deze echo was zo bijzonder dat ik dit toch nog even wil benoemen. Deze echo is nieuw en je kunt ervoor kiezen om aan dit onderzoek mee te doen. Ik heb wel even getwijfeld, er zitten voor- en nadelen aan. Je kindje is nog heel klein, het kan zijn dat ze iets zien wat uiteindelijk niets blijkt te zijn of andersom. Maar uiteindelijk hebben we het toch gedaan. Daar ben ik ontzettend blij mee want deze echo was echt de meest wonderlijke ooit. Natuurlijk ben ik er ook blij mee omdat alles goed was. Deze echo was echt prachtig. Het kindje is dan nog heel erg klein, waardoor je het hele kindje heel goed kunt zien. Dat is op de 20 weken echo toch alweer anders. Maar het was echt bizar hoeveel ze al konden zien. Het hartje was bijvoorbeeld nog maar ongeveer 1 cm groot, maar ze konden al de 4 kamers zien en de bloedstromen etc. Ik ben er nog verbaasd en verwonderd over. Het was echt heel bijzonder om zo’n klein baby’tje zo tot in detail te kunnen bekijken.
De pretecho
Deze zwangerschap hebben we voor het eerst een pretecho gedaan. Eigenlijk hou ik daar niet zo van en staat dit principe me tegen. Ik vind echo’s iets medisch. Maar omdat we heel graag Emma een keer mee wilden nemen naar een echo, hebben we toch voor een pretecho gekozen. Bij deze echo hebben we ook meteen een geslachtsbepaling gedaan, dat is dan wel weer leuk. Niet wachten tot de 20 weken echo deze keer voor het geslacht, maar een paar weekjes eerder. Voor Emma was het heel bijzonder om de baby in de buik te zien, maar ook heel onwerkelijk natuurlijk. Het is natuurlijk best lastig te zien, maar ze vond het heel interessant.
Lees ook: Zwangerschapsupdate: 1e trimester (week 4-13)
De 20-weken echo
De 20 weken echo hadden we op een rotmoment. We zaten in een mega emotionele rollercoaster door privé omstandigheden en oh ja.. toen hadden we ook nog de 20 weken echo. Mijn hoofd stond er helemaal niet naar. En deze echo deed ook nog even een schepje erbovenop, met onze rollercoaster. De echo leek helemaal goed, tot de verloskundige nog even ging kijken naar de bloedstromen in het lichaampje. Dit hoeft ze eigenlijk niet te checken, maar ze deed het toch even. En toen zag ze een extra bloedvat naar de niertjes toe gaan. Met de nieren leek alles goed, maar we moesten toch een afspraak maken bij het UMCG voor een specialistische 20 weken echo. Pff, dat kon er ook nog wel bij.. Ze zei er wel bij dat we ons niet echt zorgen hoefden te maken waarschijnlijk, omdat alles verder helemaal goed leek. Maar ja, dat doe je toch.. Uiteindelijk werden we een uurtje later nog gebeld door de verloskundige dat ze het nog met de 13-weken echo specialist had besproken en dat we ons echt geen zorgen hoefden te maken en dat er zeer waarschijnlijk niets afwijkends aan de hand was. Maar de doorsturing naar het UMCG stond toch al, dus voor onze eigen gemoedsrust lieten we deze toch staan. Aan het einde van de dag belde de verloskundige weer en gaf ze aan dat het UMCG naar de beelden had gekeken en dat dit geen afwijking was en we ook geen extra afspraak hoefden in het UMCG. Alles was gewoon goed en we hoefden niet terug te komen. Pfieuw! Een zorg minder..
Hoe gaat het nu?
Op zich wel redelijk goed. Onze persoonlijke omstandigheden zijn weer een beetje in een rustiger vaarwater gekomen. Nog wel met ups & downs, maar de grootste hobbel is genomen en overwonnen. De baby is mega druk, veel drukker dan Hugo was in de buik. Dit is echt een Kungfu baby. Verder ben ik niet zo heel goed in zwanger zijn, maar dat wist ik van te voren. Ik had absoluut geen valse hoop dat ik deze zwangerschap wel een pregnancy glow zou ervaren haha. 😉 Ik zit niet fijn in mijn lichaam, heb best veel lichamelijke klachten en pijntjes. Niet heel ernstig allemaal, maar wel allemaal vervelend. Ik slaap ook heel slecht. Dus ik ben overdag nog meer moe en uitgeput dan ik al was door de zwangerschap. Daarnaast heb ik sinds vorige week echt heel veel pijn in mijn buik, onderrug en harde buiken. Ik moet dus eigenlijk echt rustiger aan doen, maar ja.. Hoe dan?
Lees ook: 3 honden, een peuter & een baby? Hoe dan?!
Race tegen de klok
Zo voelt het.. We hebben nog heel veel dingen die we willen afronden en opzetten voor de baby komt. Maar de tijd begint al flink te dringen. Zeker nu het januari is begint het toch dichtbij te komen. Ik heb ook nog bijna geen babykleertjes en ben er eigenlijk nog helemaal niet mee bezig. Daar moeten we binnenkort ook maar eens over na gaan denken en werk van maken. Net als een geboortekaartje uitkiezen etc. Een naam hebben we al wel! Maar die hebben we eigenlijk al een paar jaar haha. 😀
