Yes, the word is out! Ik ben zwanger van ons 3e kindje. Mega bijzonder, we zijn enorm dankbaar. In deze blog neem ik je mee in de eerste geheime weken. Het eerste trimester. Een zwaar trimester, vind ik. Heel misselijk, extreem moe, veel overgeven en het ook nog eens aan niemand kunnen vertellen. Pff. Maar goed, we hebben het overleefd, het voelt al een stuk fijner dat iedereen het nu weet. Het zou fijn zijn als ik me nu nog wat beter ga voelen.. Maarja. 😀
Vanaf de zwangerschapstest
Dinsdag 10 augustus had ik ongesteld moeten worden. Ik voelde me al een paar dagen alsof ik mega ongesteld was met veel buikpijn. Maar ik was het (nog) niet. Wel had ik al een paar keer als ik een onverwachte beweging maakte een hele rare scherpe pijn in mijn buik, want ik herkende als bandenpijn van de vorige zwangerschappen. Gek, want volgens mij kun je alleen bandenpijn in zwangerschap hebben..
Donderdag was ik nog steeds niet ongesteld, maar ik voelde me nog steeds alsof ik het elk moment kon worden of alsof ik het al was.. Vrijdagochtend heb ik een test gedaan. Wel eentje die 3 jaar over datum was, oeps! Maar hij werd al vrij snel positief! Een test die overdatum is, verliest de werkzame chemische stof, dus het zou kunnen dat die niet positief wordt als het wel zou moeten. Voor de zekerheid heb ik nog een nieuwe test gehaald en die ook meteen gedaan die ochtend, maar ook die werd heel snel positief! Dit was de dag dat we een ezel huurden, die dag was extra bijzonder dus. Een mega gek idee, wat we op die dag wisten dat er een 3e kindje in mijn buik zat.
Lees ook: Een wandeling maken met een ezel?
Zaterdag hebben we het aan mijn ouders verteld, want geheim houden voor mijn moeder is een onmogelijke opgave, haha. 🙂 Zaterdag merkte ik op de bakfiets wel meteen een heel andere pijn, die ik herken van de vorige keren. Een beetje een nare buikpijn/bandenpijn van een bepaalde houding en dat gehobbel. Dat had ik altijd in de auto, wat verder in de zwangerschap. Maar nu dus op de bakfiets al zo snel.. Dat belooft niet veel goeds. Ik hoop toch echt dat ik nog lang kan bakfietsen!
Verder ben ik nog niet echt misselijk. Wel heeeeel erg moe. Dat lijkt met de dag erger te worden. Waar ik anders juist actief wordt ’s avonds, slaap ik nu al bijna voor ik in bed lig. Ook heb ik buikpijn/menstruatiepijn en af en toe bandenpijn. Ik heb een hele gevoelige baarmoeder denk ik. De vorige zwangerschappen heb ik ook heel veel buikpijn gehad en heel snel harde buiken etc.
Volgens mijn app zou ik nu (zondag 15 augustus) 4 weken en 5 dagen moeten zijn. En zou de uitgerekende datum 19 april zijn. Het voelt raar, onwerkelijk en ook heel spannend. Maar we zijn er zooooo ontzettend blij mee en heel dankbaar voor!
Zaterdag 21 augustus: Misselijk! 1e keer overgegeven en voel me nu elke dag de hele dag misselijk. Maar nog niet veel overgeven. Daar kwam snel verandering helaas. Blegh!
De eerste echo
Op donderdag 9 september hadden we de eerste echo. Spannend! Zit er wel echt iets? Klopt het hartje? Toen ze ging kijken zagen we zelf eerst niks.. Ze bleef maar drukken met dat echo apparaat en zoeken. Ik begon een beetje in paniek te raken, maar ze zei: “Ik zag al iets hoor, maar probeer het even wat beter in beeld te krijgen. Ja, zag ook al iets kloppen.” Ohhhh. Pfiew! Zoek dan maar rustig verder naar een beter beeld, haha. Zo knap dat ze dat kunnen zien.
Op dat moment was ik 8+5 volgens haar meting en alles zag er goed uit. We hebben wat eerste dingen doorgesproken, zeker over de gang van zaken na een keizersnede etc. Maar ook hoe deze zwangerschap gecontroleerd gaat worden i.v.m. Hugo’s geboortegewicht. Het is echt mega tegenstrijdig, maar ik moet om 2 redenen groei echo’s straks. Ten eerste omdat mijn eigen BMI te laag is volgens de regeltjes, dus ze moeten controleren of de baby wel genoeg krijgt en genoeg kan groeien. En ten tweede omdat Hugo zo groot en zwaar was en om te kijken of deze baby niet te hard groeit. Dubbel he? Heel gek, haha. Maar goed, we zullen het zien. Ik moet nu ook een suikertest doen, bah. Bij Emma moest dat ook, bij Hugo niet. Nu helaas wel, dat had ik ook wel verwacht..
Lees ook: Grote baby? En nu dan?
De termijn echo
Op 30 september hadden we de termijn echo. Een spannend moment. Maar mijn buik groeit al flink, dus ik had op zich wel verwacht dat het goed zou zitten. Maar toch blijft het heel spannend. Toen we de baby zagen waren we meteen hélemaal verliefd. Echt een mini-baby, wauw. Een derde keer is het toch anders ofzo. En dicht op Hugo, waardoor je meer kunt stil staan en genieten bij het wonderlijke? Geen idee.
De baby hing eerst op de kop, haha. Maar daarna zag je de baby met de voetjes springen/afzetten en draaide de baby ‘goed’. Echt goed ging de baby niet liggen, want hij/zij lag de hele tijd een beetje met de rug naar ons toe. Maar de verloskundige kon het wel goed genoeg bekijken. De meting van de vorige keer klopte exáct met deze keer, 11+5. De uitgerekende datum werd op 16 april vastgezet.
Helemaal verliefd op die kleine armpjes, handjes, beentjes en voetjes gingen we weer naar huis. Zo fijn, nu kunnen we het ook aan onze familie en vrienden gaan vertellen.
Wordt de misselijkheid al minder?
Helaas niet.. Maar bij Emma en Hugo was ik ook tot 16/17 weken echt misselijk met veel overgeven. Bij Hugo heb ik zelfs de hele zwangerschap door overgegeven, ook door maagzuur. Ik voel me nog steeds heel belabberd. Heel veel misselijk, regelmatig overgeven. Soms 4-6 keer per dag, soms 1-2 keer. En heel af en toe een dag niet. Ook ben ik nog steeds heel moe. Ik heb nergens energie voor, er komt niets uit m’n handen.
Het helpt natuurlijk ook niet mee dat Emma en Hugo al ruim 4 weken af en aan ziek zijn.. En we zelf nu ook verkoudheidsvirussen meepakken etc. Men. Ik zie er naar uit om me iets beter te voelen zodat ik weer wat dingen kan aanpakken. Werkgerelateerd, maar ook in huis. Het ligt allemaal een beetje stil nu en dat frustreert me enorm. En er begint echt al een babybuikje te groeien. Nog steeds regelmatig bandenpijn en buikkrampen, maar dat heb ik eigenlijk altijd de hele zwangerschap door..
Zo, deze blog is alweer lang genoeg zo. De rest bewaar ik voor andere blogs en updates. Mocht je vragen hebben, graag ergens een blog over willen lezen of iets anders: stuur me een berichtje. Dat zou ik heel leuk vinden!