Ik heb het gevoel dat hij net geboren is, maar hij wordt vandaag toch echt al 1 jaar (19 juni). Jeetje. De tijd is echt voorbij gevlógen. Een raar, maar ook een heel mooi jaar. Raar en onzeker door corona en alle zorgen, beperkingen en maatregelen dat met zich meebrengt. Maar ook mooi, zo met ons gezinnetje van 4. 🙂 Nu hij 1 jaar is, is het wel leuk om eens een update te geven.
Hoe gaat het met Hugo?
Heel erg goed! Het is een heerlijk ventje. Hij groeit goed (haha 😀 ), ontwikkelt goed en is heel lief en vrolijk. Hij krijgt nog steeds borstvoeding (geniet er ook nog flink van soms ’s nachts haha). Hij vindt eten ook heel leuk en eet goed. Ik maak deels zelf hapjes en deels eet hij met ons mee, zodat ook regelmatig met de Rapley-methode kan eten. Als we bijvoorbeeld volkoren noodles met zalm en broccoli eten krijgt hij ook broccoli, zalm en wat volkoren noodles op zijn bordje zodat hij lekker zelf kan ontdekken en eten. Daarnaast geven we hem ook vaak een eigen hapje. Een beetje van beide zeg maar. Verder drinkt hij overdag graag water, hij is inmiddels helemaal dol op de rietjesflesjes van de Hema of van Twistshake. Zo knap!
Nu hij ongeveer een jaar ben ik over aan het gaan naar alleen nog ’s ochtends en ’s avonds borstvoeding. De middagvoeding is er geleidelijk aan af gegaan. En nu ook wel chill voor mij, kan ik overdag weer al m’n normale kleren aan! Hoef ik geen rekening meer te houden met de borstvoedingstopjes enz.
Lees ook: Hugo naar zijn eigen kamer?
Ontwikkeling 11 en 12 maanden
Hugo heeft heeeeeeeel lang het allemaal wel prima gevonden. Hij bleef lekker lang hangen in de “zeesterren-modus”. 😀 Helemaal prima en ook herkenbaar. Emma was ook lang fan van de zeesterren-modus en ikzelf vroeger ook zei mijn moeder. Ik weet dat het wel komt. Het past bij ons. Rustig wachten tot je er helemaal klaar voor bent en zeker weten dat je het kan. Zo ging het bij Emma en zo gaat het nu ook bij Hugo. Maar sinds een paar weken gaat hij als een spéér.
Hij bleef heel lang hangen in het “proberen-te-kruipen”. Het lukte hem maar niet om zijn knietjes eronder te houden en hij wist niet wat hij ermee moest. Hij kon wel al een tijdje zelf gaan zitten. Maar vooruitkomen lukte hem niet. Emma tijgerde en heeft nooit gekropen. Hugo wilde absoluut niet tijgeren, die wilde leren kruipen. Hij ging wel een tijdje rollend door het leven. Hij probeerde overal te komen door om te rollen, maar dat lukte nog niet zo goed qua navigatie. Op een gegeven moment had hij het kruipen door en toen ging hij als een malle! De wereld is van hem. Hij kruipt, hij klimt en hij gaat staan. Sinds 2 weken trekt hij zich overal aan omhoog, gaat hij dus overal staan. Loopt hij langs dingen, pakt hij over van salontafel naar bank bijvoorbeeld. Hij gebruikt álles wat hij tegenkomt als een soort loopkarretje. Hij loopt het huis rond met het krukje uit de keuken, de kinderstoel, het loopkarretje, het stoeltje van Emma etc. Hij kan dus echt al heel goed zelf lopen met “loopkarretjes”.
Ook is hij sinds deze week ineens heel erg bezig met zichzelf weer heel gecontroleerd te laten zakken om te gaan zitten. Dit kan hij al op verschillende manieren, echt knap! En hij stond gisteren 2x heel eventjes los! Helemaal los! Mennnnn, wat ontwikkelt hij ineens snel.
Wat betreft taalontwikkeling en begrip begint hij ook te ontwikkelen. Hij begrijpt al veel dingen. Als je bijvoorbeeld vraagt wat een hondje zegt, zegt hij ‘waf waf’. Hij kan soms wat dingetjes uitvoeren die wij zeggen. En hij is heel erg bezig met dingen aanwijzen en ‘da’ te zeggen als hij er iets mee wil zeggen. Hij heeft een periode ‘mama’ gezegd, maar nu doet hij dat niet zoveel meer. Hij is nu alléén maar bezig met staan en leren lopen. Hij speelt momenteel ook eigenlijk niet met speelgoed. Heel weinig in ieder geval, hij is alleen maar aan het oefenen.
En het slapen dan?
Hugo is van het begin af aan geen hele moeilijke slaper geweest, maar we vanaf het begin ook al wat hij nodig heeft. In het begin sliep hij bijvoorbeeld ’s avonds bij mij. Op de bank en daarna in bed. Pittig. Maar nodig. Uiteindelijk hebben we dit in kleine stapjes steeds verder ‘afgebouwd’ en nu slaapt hij op zijn eigen kamer. We hebben nooit echt strijd met hem gehad, met slapen (dat was bij Emma wel anders) en we hoefden hem nooit uit bed te halen eigenlijk. Hij slaapt echt heel goed. Het is altijd een kwestie van voeden en wegleggen en hij gaat gewoon slapen. Hij begint zelfs ineens door te slapen. Zomaar. Hij heeft het ineens bedacht om regelmatig een nacht van 19:00 tot 7:00 te slapen. Hij sliep trouwens tot aan die sneeuwstorm in februari overdag altijd buiten.
Lees ook: Na 12 maanden toch ineens doorslapen?
Kleine, grote man!
Hugo was bij de geboorte al een flinke vent natuurlijk. Met 39 weken woog hij 4410 gram. En hij is heerlijk gestaag doorgegroeid. Precies volgens zijn eigen lijn, helemaal perfect. Niet te hard of te snel, niet te langzaam of te weinig. Inmiddels weegt hij 12,22 kg en is hij 76,6 cm lang (met 11 maand en 2 weken). Een flinke beer 🙂 Een heerlijk, vrolijk en stevig mannetje. Het meeste gewicht zit in zijn benen, die zijn fors. Ik denk zo’n 70%, haha 😉 Hij draagt voornamelijk maat 86. Soms nog maat 80. En heel soms maat 92. Maar over het algemeen zit maat 86 nog wat aan de ruime kant.
Oh jeetje, wat is hij groot/zwaar!
Deze opmerkingen krijgen we heeeeeel vaak. En dat snap ik ook 😀 Hij is ook groot en weegt ook veel. Maar dat was hij bij de geboorte ook al, dus dat groeit gewoon gezellig door. 😀 Maar vaak spreken mensen daar wat zorgen bij uit. Of gaan ze juist benoemen dat het wel goed komt hoor later. Maar daar maken we ons geen seconde druk om hoor. 🙂 Dat stabiliseert straks vanzelf. Hij begint nu te lopen en dan zal het vast veranderen. We eten allemaal gezond, we geven onze kinderen geen suikers en we zijn zelf slank en lang. Dus dat komt helemaal goed! Onze lieve, kleine beer. 😀
Lees ook: Grote baby? En nu dan?
Zachtaardig karakter met boevenstreken
Nu hij 1 jaar is komt er natuurlijk steeds meer karakter naar voren. Wat is dat toch heerlijk om te zien, dat er ineens een mensje met karakter ontwikkelt. Het is een ontzettend vrolijk mannetje. Heel erg lief, aanhankelijk en zachtaardig. Rustig en voorzichtig. Maar ondertussen ook een dikke boef. Hij heeft soms echt een blik in zijn ogen dat we ons zorgen maken om zijn boevenstreken die nog gaan komen, haha! Hij kan echt heel ondeugend en grappig kijken. Hij weet nu al precies wat hij moet doen om grappig te zijn of reactie uit te lokken. Hij is trouwens niet alleen maar vrolijk en lief hoor, hij kan ook best jengelen en zeuren. Maar over het algemeen is hij echt makkelijk, vrolijk en lief. Een heerlijk ventje!
En vandaag is hij gewoon 1 jaar! Nu zijn we lekker zijn verjaardag aan het vieren. Heb ik een gezond en suikervrij taartje gemaakt voor hem en wordt hij verwend met leuke cadeautjes die we met zorg uitgezocht hebben. Binnenkort een blog over de cadeaus + cadeautips! 🙂
Wil je het verhaal van de keizersnede nog eens lezen? Klik dan hier.
