Geen Chihuahua meer nemen? Wat zeg ik nou? Dat is nogal iets.. En ja, dat is het ook. Ik vind het ook best moeilijk om uit te spreken. Maar ik ben er wel bijna zeker van dat hier geen Chihuahua meer komt. Met (deels) pijn in mijn hart.
Veel mensen zullen dit totaal niet begrijpen. Maar ik vind Chihuahua’s dus oprecht heel erg leuk én mooi. Hoe vaak ik niet hoor of lees: “Zo’n gedrocht met een bol hoofdje, bolle ogen en een korte neus. Dat nooit! Hoe kunnen mensen dat nou mooi vinden!” Tsja.. Ik vind een goed gebouwde Chihuahua dus écht mooi. Mijn hart maakt een sprongetje bij het zien van een goed gebouwde Chihuahua met een mooie uitstraling. En ik vind een Chihuahua die minder ‘kloppend’ gebouwd is volgens de rasstandaard minder mooi. Niet als hond. Maar wel als Chihuahua. Een spitsere en langere neus bijvoorbeeld. Het is natuurlijk veel gezonder en beter voor de hond en als hondje vind ik ze heel mooi, maar een Chihuahua hoort een kort neusje te hebben volgens de rasstandaard. Dát is wat ik mooi vind bij een Chihuahua.
Lees ook: 7x Voordelen van een Chihuahua
Daarnaast vind ik Chihuahua’s super leuke hondjes. Mits ze goed worden opgevoed en uit goede lijnen komen. Ze zijn heel slim, leergierig, enthousiast en sportief. Het zijn echt pittige rouwdouwers! Daarnaast zijn ze knuffelig, aanhankelijk en heel erg lief. Heerlijke energiebommetjes.
En toch.. Zou ik hierna, met pijn in mijn hart, nooit meer een Chihuahua nemen. Ik vind het heel moeilijk, maar ik hoop dat ik sterk genoeg ben om die snoezige koppies te weerstaan in de toekomst. Ik heb de keuze met mijn verstand gemaakt, mijn hart denkt er anders over.
Reden 1: Ze zijn te kwetsbaar
Ook al heb je een ‘normale’ Chihuahua. Een stevig, gespierd modelletje van tussen de 2,5 en 3 kg. Ze blijven heel kwetsbaar, vooral in combinatie met andere honden. Tegenwoordig worden zelfs Rottweilers en Staffords doodgebeten door andere honden, dus dat maakt bijna niet uit.. Je bent eigenlijk met geen enkel formaat echt veilig. Maar een hondje van 2,5 kg is natuurlijk wel héél erg kwetsbaar. Zeker na wat er met Sally gebeurd is (lees de blog hier) vind ik het niet ontspannen meer om met Mr. Sam & Isa te lopen.
Lees ook: Kleine hondjes optillen en beschermen?
Reden 2: Het zijn Tasmanian Devils
De ene Chihuahua is de andere niet. Je hebt Chihuahua’s die bijna niet blaffen of gewoon normaal om kunnen gaan met andere honden. Maar het grootste deel valt wel onder de categorie ‘keffer’. Zo ook die van ons. En dat komt vooral door Isa. Isa is vanaf het begin al een blaffer geweest. Heel pittig en vocaal. Ik heb echt van alles geprobeerd, maar ik krijg het er niet uit. Toen Mr. Sam bij ons kwam wonen kon hij eigenlijk niet eens blaffen. Hij blafte nooit. Maar hij heeft dit uiteindelijk ook van Isa overgenomen. En helemaal met z’n tweeën veranderen ze echt in 2 onbereikbare Tasmanian Devils als ze een andere hond zien. Als we ze apart van elkaar uitlaten valt het nog wel mee, dan zijn ze vaak redelijk te sturen en af te leiden. Maar met z’n tweeën is het einde zoek. Ik schaam me dood, want het lijken vreselijke onopgevoede monsters, terwijl ze verder écht heel goed opgevoed zijn, goed luisteren, braaf zijn en heel lief zijn. Maar nee.. Dat blaffen naar andere honden.. Daar kan ik niks mee. Dat is voor mij een reden om geen Chihuahua meer te nemen, ik vind dit een hele lastige eigenschap om mee om te gaan en ik vind het ook lastig dat ze hiermee gedrag van andere honden uit kunnen lokken.
Lees ook: “Wat een keffertjes, die Chihuahua’s! Wat doe jij?”
Reden 3: Gezondheid & schedels
Een Chihuahua heeft natuurlijk een rare (niet natuurlijke) schedelvorm, een appelhoofdje, een kort neusje en grote ogen. Dit is vaak niet zonder gevolgen voor hun gezondheid. Ze hebben vaak slechte gebitjes. Maar ook komt de aandoeningen Syringomyelie (SM) en Chiari-Malformatie (CM) regelmatig voor bij Chihuahua’s. Die hoofdpijn ziekte die de meeste mensen kennen van Cavalier King Charles Spaniels. Heel veel Chihuahua’s hebben dit in een bepaalde mate, ze hoeven er niet allemaal last van te krijgen natuurlijk. Maar dit vind ik een vreselijk naar en eng idee. Toen ik Isa kocht was dit eigenlijk nog niet zo bekend over Chihuahua’s. Maar dat is wellicht ook wel een beetje kortzichtig en naïef. Dat een hond met zo’n schedeltje dit niet zou kunnen hebben..
Nu heb ik dit altijd in mijn achterhoofd en hou ik heel goed in de gaten of ik dergelijke klachten zie bij onze honden. Gelukkig is hier (tot nu toe) absoluut geen sprake van. Ik zou het echt vreselijk vinden als één van onze Chihuahua’s dat zou hebben. Dit was voor mij ook de druppel om met mijn verstand de keuze te maken om nooit meer een Chihuahua te nemen. Eigenlijk de grootste reden.
Tot nu toe zijn onze Chihuahua’s kerngezond. Isa is inmiddels 11 en racet nog steeds rond als een heksje van 3 jaar. Mr. Sam is 7. Ze hebben nog nooit iets gehad, afgezien van een keer het gebitje schoon laten maken of een kiesje laten trekken (wat overigens ook een ding is bij Chihuahua’s… Narcose..). Kerngezonde, leuke, sportieve en slimme hondjes die ik voor geen goud wil missen.
Lees ook: Opbiechten: Echte Chihuahua’s…
Bewaar deze blog op Pinterest
