Afgelopen maandag hadden wij een pretecho met geslachtsbepaling. Bij Emma en Hugo hebben we geen pretecho’s gedaan en ‘moesten’ we wachten tot de 20 weken echo. Bij Emma wilden we het in eerste instantie zelfs helemaal niet weten! Maar ik werd hélemaal gek, haha. Toen waren er nog niet echt leuke gender neutrale kleertjes en ik werd super chagrijnig van het babyshoppen. Ik moest en ik wilde het gewoon weten. Ook om me een beetje meer voor te kunnen stellen wat er in mijn buik zat, het was zo vaag en moeilijk voor te stellen. Dus uiteindelijk heb ik Jelmer voor de 20 weken echo over kunnen halen en wilden we toch weten wat het werd!
Bij hun wilde ik bewust geen pretecho, omdat het idee ‘pretecho’ me een beetje tegen staat. Maar nu wilden we toch heel graag een pretecho doen, zodat Emma een keertje mee kon naar een echo. Dat we dan al 4 weken eerder het geslacht weten is best een leuke bijkomstigheid natuurlijk.
Alleen maar jongens in de familie
Bij Emma gingen we er meteen vanuit dat het een jongetje ging worden. Jelmer komt uit een gezin van 5 jongens. Het eerste kleinkind van mijn schoonouders was ook een jongetje. Kortom: Daar worden alleen maar jongens gemaakt, haha. Het was echt een mega omschakeling en verrassing dat Emma een meisje bleek te zijn! Niet dat het uitmaakt, maar dat hadden we gewoon niet verwacht.
Daarna kwamen er weer 2 jongens in de familie (Hugo en een neefje) maar ook nog een meisje! Nog steeds is het aandeel jongens erg groot in de familie en gaat iedereen er in de familie altijd klakkeloos vanuit dat het jongens moeten zijn, haha. (Op een leuke manier hoor 😉 ).
Lees ook: Zwangerschapsupdate: 1e trimester (week 4-13)
Hadden wij een voorkeur, nu bij de derde?
Eigenlijk totaal niet. Voor mezelf tenminste. We hebben een meisje & een jongen en beide is écht fantastisch. Ik vind het ook heel mooi dat we beide al hebben. De derde maakte dus voor ons echt niet uit. Maar.. Voor Emma hoopte ik stiekem wel op een meisje.. Ze heeft het best wel eens moeilijk met het delen van de aandacht. Gewoon gezond en normaal hoor. Maar tussen haar en Hugo zit 3 jaar. Tussen deze baby en Hugo zit straks niet eens 2 jaar. Ik was ergens een beetje bang dat Emma buiten de boot zou gaan vallen als dit een jongetje is. Maar dat hoeft natuurlijk helemaal niet en als het een jongetje is, red je je daar ook prima mee. Ook Emma. Maar zij wilde heel graag een meisje en dat had ik voor haar ook heel leuk gevonden. Aan de andere kant is het voor Hugo denk ik het leukst als het een jongetje zou zijn, omdat ze zo dicht op elkaar zitten. En het zou ook wel makkelijk zijn met slaapkamers delen, haha. Maar goed. Eigenlijk dus oprecht geen voorkeur. We voelen ons überhaupt al zó enorm gezegend dat we nog een derde kindje mogen krijgen en al 2 van zulke fantastische kinderen hebben. 😀
En het is een…
De verloskundige was best lang aan het zoeken en kijken, want de baby lag er niet heel handig bij. Maar vanaf het begin had ze wel een vermoeden en wilde ze dit nog even wat beter bekijken en zeker weten. We hadden haar gevraagd om het op te schrijven, zodat Emma het nog niet zou horen. Want we wilden het voor haar ook graag met een soort Gender Reveal doen. Maar.. De verloskundige moest het van ons ook in het Engels opschrijven, want anders zou Emma de letter m of j herkennen.
Dus toen de verloskundige het zeker wist, typte ze het geslacht in het beeld van de echo. In het Engels. Helemaal in het begin dacht ik dat ik wat tussen de beentjes zag zitten, maar later dacht ik toch een meisje te zien. Toen begon ze te typen.. It’s a…. girl. Men, wat spannend toch! Ik was helemaal verbaasd, omdat ik eigenlijk er ook vanuit was gegaan dat het een jongetje zou worden haha. Dus toch goed gezien! Een meisje! Jelmer zegt dat hij het vanaf het begin zag met de echo.
De reactie van Emma
Toen we wisten dat het een meisje is, konden we natuurlijk al helemaaaaal niet wachten om het Emma te vertellen. Emma wilde héél graag dat het een meisje zou zijn. We vertelden haar dat we een verrassing hadden en een héél speciaal cakeje. In het cakeje zit een kleur en daarmee kun je zien of de baby in mama’s buik een jongetje of een meisje is!
Ik: “Welke kleur denk je dat erin zit als het een jongetje is?”
Emma: “Ehhh… Ik denk… Bruin!”
Ik: “Welke kleur hóóp je dat er in het cakeje zit?”
Emma: “Roze! Want ik wil dat het een meisje wordt!”
Het duurde best lang voordat ze bij de kleur was, ze nam eerst een hap van bovenaf. Dus een hap botercreme. Toen zeiden we dat ze vanaf de zijkant moest eten, maar het duurde wel 3 of 4 happen haha. Bij de eerste hap zei ze meteen: “Nou, ik zie helemaal niks!”
En toen nam ze de hap… “ROZE!! Het is een meisje!! Precies wat ik wil!” en even later… “Heeft dat cakeje dat gehoord dan?”
Zo heerlijk, die kinderreacties. Ze was in ieder geval erg blij! Gisteren hebben we een mini Gender Reveal gedaan met de opa’s & oma’s. Die waren ook helemaal door het dolle heen. Dus… Shoppen! 😀
