Een eeuwige discussie: til je je chihuahua (of ander klein hondje) op om te beschermen of niet? Ik las laatst nog weer dat de kleine hondjes hierdoor allemaal zo lastig, fel en onopgevoed zijn. Je mag je kleine hondje níet optillen, want daar maak je het alleen maar erger mee. Maar ja.. Wat doe je dan? Laat je ze dan aan hun lot over?
Het zal allemaal best dat ze daar misschien nóg feller en lastiger van worden. Er zal ongetwijfeld een kern van waarheid in zitten. Maar ik geef toch de voorkeur aan een levend hondje zonder gaten. Ik kan er altijd best boos om worden, dat sommige mensen je meteen verwijten dat je je hondje niet mag optillen. Het is niet zwart-wit. En let’s face it: het zíjn gewoon kwetsbare kleine hondjes. Zijn ze dan te klein? Ja, wellicht. Dat maakt het echt wel lastig, dat ze klein en kwetsbaar zijn. Maar tegenwoordig maakt het bijna niet meer uit wat voor hond je hebt, er worden zoveel honden aangevallen en doodgebeten dat je met geen enkele hond veilig lijkt te zijn. Maar een klein hondje is natuurlijk nog kwetsbaarder en heeft minder overlevingskans als het mis zou gaan.
Dus ja: Ik til mijn Chihuahua’s op als ik de situatie niet vertrouw. Til ik ze dan altijd zomaar op? Nee. Onze honden zijn echte honden. Het zijn geen schoothondjes en ze willen niet getild worden. Ze willen lopen, rennen, ravotten. Maar als ik de situatie niet vertrouw hebben ze pech, dan bescherm ik ze en til ik ze op. Dat is natuurlijk niet bij iedere hond die we tegenkomen. Onze honden zijn aangelijnd als we een andere hond tegenkomen, meestal lijnen de andere eigenaren hun hond dan ook even aan: dat is fijn! Zo help je elkaar even in 2 minuten om elkaar netjes te kunnen passeren. En dan hoef ik mijn hondjes natuurlijk ook niet op te tillen. 🙂 Maar met loslopende honden is het een ander verhaal. Dan til ik ze meestal wel op. Ik vertrouw het niet, sorry. En ik vertrouw niet alleen die andere hond niet, maar ik weet ook dondersgoed wat voor vlees ik zelf in de kuip heb: hele felle keffers als het om andere honden gaat. Ze dagen het vaak zelf uit, daar ben ik me van bewust. Is dat irritant en “slecht”? Ja, absoluut. We werken eraan, maar krijgen het er niet uit. We lopen vaak met 1 tegelijk, zo zijn ze veel beter stuurbaar. Met z’n tweeën transformeren ze in 2 Tazmanian Devils.
Ik vind dat het aan mij is om mijn honden te beschermen, tegen andere honden maar ook tegen zichzelf. Ik ben hun baas en het is mijn verantwoordelijkheid. En ik weet gewoon dat ze niet opgewassen zijn tegen andere honden. Ik heb het meegemaakt. En dat wil ik niet nog eens meemaken. “Mijn” andere hondje, Sally, die bij mijn ouders woont is eens uit het niets aangevallen. De hond lag vast, maar trok zich los en bedacht zich niet. Er was géén aanleiding. Sally blafte niet. Liep gewoon rustig mee. En werd uit het niets gegrepen en heen en weer geschud. Haar hele zijkant was eraf gescheurd. Het kan zó snel fout gaan, dat wil ik graag voorkomen.
Lees ook: Hond met negen levens: Sally
Mr. Sam & Isa zijn hele leuke hondjes, maar niet met andere honden. Dat gaat ook niet meer veranderen. Mijn doel is dat ze gewoon rustig meelopen en honden kunnen passeren zonder uit te vallen. En dat gaat al goed als ze alleen mee zijn met een wandeling, alleen met z’n tweeën (nog) niet. Ze hoeven van mij niet met honden te spelen of loslopende honden passeren. Dat wordt hem niet, voor hun niet en voor mij niet. Is dat jammer? Ja, natuurlijk. Maar daar vind ik het ook de hondjes gewoon niet voor. We redden ons prima. Vermijden andere honden het liefst en beschermen ze wanneer nodig. En we genieten gewoon van wat kan.
Vind je andere honden dan wel leuk?
Haha, ja, absoluut! Ik vind andere honden geweldig. Ik kan enorm genieten van andere honden. Ik kan ook elk type hond wel waarderen (mits er goed mee om wordt gegaan uiteraard). Met mijn werk als hondenfotograaf mag ik met heel veel verschillende honden werken en i love it! Maar ik vind andere honden alleen niet zo leuk als ik mijn eigen honden mee heb. Dan ben ik liever alleen met ze en kom ik liever geen andere honden tegen. 😀
