We hebben Zahra nu 4 jaar. Dat een windhond bijzonder zou zijn, wisten we wel. Maar hoe bevalt het nou eigenlijk? Hebben we er spijt van? Ik krijg heel vaak vragen over Zahra en hoe het nou is om een Saluki te hebben, super leuk! Ik vind het natuurlijk erg leuk om over onze bijzondere prinses te praten. Dus mocht je je nou iets afvragen of willen weten? Je mag me altijd een berichtje sturen!

Vandaag, 14 mei, is Zahra jarig. Tijd om eens terug te blikken op het hebben van een Saluki en hoe het ons bevalt. Toen wij op zoek gingen naar een Saluki, zijn we door heel veel mensen ‘gewaarschuwd’ dat een Saluki echt heel anders is. Eigenlijk werden we bijna bang gemaakt om een Saluki te nemen. Ze luisteren niet, ze zijn eenkennig, ze kunnen niet los lopen en zijn afstandelijk. We hebben ons heel goed ingelezen, veel mensen gevraagd en heel bewust een keuze gemaakt voor een Saluki.

Raarste puppy ervaring ooit..

Het hebben van een Saluki puppy is een van de raarste puppy ervaringen die je kunt hebben. Het is écht een heel andere beleving dan een ‘gewone’ puppy. Ook omdat je weet dat het zo’n ander type hond is, ga je er heel anders in staan. Ik vond de rit naar huis met haar dood eng. Wat moesten we met die rare langpootmug. Als ze uit haar riempje zou ontsnappen, zouden we haar nooit meer terug krijgen? Het plasje wat ze onderweg moest doen was een van de spannendste momenten haha. We moesten echt heel erg wennen aan haar en wat voor soort hond ze zou zijn. Wat kun je van haar verwachten? In hoeverre gaat ze op ons gericht zijn? Hoe gaat ze naar anderen doen? Hoe gaat het met wandelen en beweging geven? Die 5 minuten regel voor een pup ging bij haar in ieder geval niet op. Zij MOEST racen als pup (en nog steeds natuurlijk). Of de eerste keer dat we haar los lieten lopen, pfffff, wat was dat spannend! Het was echt een rare, onstuimige langpootmug haha!

Oosterse Prinsessen-streken…

Inmiddels hebben we 4 jaar kunnen genieten van haar Oosterse prinsessen-streken. Vooral op het gebied van eten kan ze er wat van. In het begin nam ze helemaal geen snacks of trainers aan, ook thuis niet. In het bos probeerden we haar te belonen en te roepen met vleeswaren voor op brood (Lees ook: Het bos in met.. een pakje gegrild gehakt). Gewoon eten? Mwah, dat hoefde ze niet.. (De Oosterse Prinses: Eten? Nee hoor, dat hoef ik niet.) Ze eet soms periodes goed en dan ineens weer periodes niet. Hierdoor komt ze eigenlijk nooit mooi op gewicht en zitten we regelmatig met onze handen in het haar. Inmiddels is ze wel dól op snacks en gelukkig zelfs een schooier geworden als het gaat om lekkere dingetjes en snacks!

Is ze qua karakter dan zo moeilijk als we dachten? Zoals een Saluki zou zijn? Ze is heel erg bijzonder, dat zeker. Als zij ergens geen zin in heeft, hoef je het ook écht niet te verwachten. Knuffelen en aandacht? Dat hoef je alleen te proberen op de momenten dat zíj het bedenkt, anders loop je gewoon een blauwtje. Je kunt een Saluki meer vergelijken met een kat. Zo op zichzelf gericht en eigenwijs. Maar goed, deze dingen weet je natuurlijk vóór je een Saluki aanschaft. Voor een Saluki moet je eigenlijk gewoon geen verwachtingen hebben, dan valt alles mee 🙂

Maar heel af en toe trap je er toch in om iets te verwachten wat een ‘normale hond’ zou doen. En dan kom je van een koude kermis thuis, meestal. Zahra vindt het bijvoorbeeld heel erg leuk om balletjes te apporteren en te spelen, hierin luistert ze ook bovenverwachting goed. Dus in een vlaag van verstandsverbijstering dacht ik dat ze het misschien ook wel leuk zou vinden om spelenderwijs over een hindernisje te springen. Ha! Dat was een vergissing, ze stak 4 middelvingers naar me op, keek me aan alsof ik gek was en ik kon daar mooi zelf overheen springen.

Hebben we dan spijt van een windhond?

Nee, absoluut niet. Natuurlijk zijn er momenten dat ze het bloed onder je nagels vandaan haalt, bijvoorbeeld als je vet veel moeite doet voor haar eten en ze haar neus ophaalt en ongeïnteresseerd wegloopt. Maar goed, elke hond heeft wel iets irritants soms toch? Zahra is een fantastische hond voor ons, ze is heel zachtaardig, super lief, luistert écht goed (met het juiste verwachtingspatroon 😉 ) en ze is een genot om naar te kijken natuurlijk. Zahra loopt als een sjiek dressuurpaard, nee, ze loopt niet eens normaal, ze draaft en danst als een dressuurpaard. Prachtig om te zien! Zahra past bij ons en is wat wij zochten in een hond. Heel af en toe zou ik wel een hond willen met wat meer will-to-please, maar een hond die dat continu heeft zou ook weer niet bij ons passen. Ze is ook nog eens super enthousiast en lief naar andere mensen, anderen vinden haar ook altijd verrassend leuk!

Nog bijna elke dag krijgen we reacties op Zahra van mensen op straat! Ook wel veel negatieve reacties, dat we mensen horen smoezen: “Och, moet je die arme hond zien.. Vast zo’n buitenlandse zwerfhond”. Loop je dan met je dure stamboomhond haha! Maar de meeste mensen zijn verwonderd van haar schoonheid en haar danspasjes. Dat is echt heel erg leuk, al die reacties. De meeste mensen hebben nog nooit zo’n bijzondere hond gezien!

Ik zou ook geen andere hond weten die bij ons zou passen. Alhoewel ik echt super veel honden leuk, mooi en interessant vindt. Een Saluki is onze match! En vooral Saartje. Een lot uit de loterij onder de Saluki’s. Met al haar nukken en gebruiksaanwijzingen, haha!

Heeft jouw hond karaktereigenschappen die je liever anders zou zijn? Of past je hond perfect bij je? Wat zou je misschien anders willen bij een volgende hond? Of wil je een totaal ander ras als volgende hond?