In deze gastblog lees je een heerlijk verhaal over een gezinsuitbreiding. De gezinsuitbreiding van puppy Moos. En wat zijn nou de overeenkomsten en verschillen met een baby of een puppy? Je kunt @toller.moos hier volgen op Instagram.
Het begon allemaal met een appje naar familie en vrienden: “Wij krijgen gezinsuitbreiding!”.
De onwijs lieve berichtjes terug, vragen wanneer ze hem/haar mochten gaan bewonderen en of we al een naam in gedachten hadden, maakten het toen al een warm welkom voor onze Moos. Moos, onze Nova Scotia Duck Tolling Retriever, stal vanaf het begin al onze harten. Nu zo’n anderhalf jaar verder, is hij echt een onderdeel van de familie.
Als kind hebben wij thuis altijd huisdieren gehad, maar mochten we nooit een hond. Later begreep ik mijn vader wel, want hun spontane leven gaat natuurlijk niet altijd samen met de verantwoordelijkheden en het welzijn van een trouwe viervoeter. Het is dan ook extra leuk om hem (zichzelf Opa noemend, ondanks dat er nog geen kleinkinderen zijn) zo trots te zien.
Een baby of een puppy?
Dit brengt me dan ook meteen bij het feit dat puppy’s regelmatig vergeleken worden met baby’s. Opzich logisch, er zijn namelijk ook een hoop overeenkomsten. Zo moet je een goede naam bedenken, de eerste nachten zijn enorm vermoeiend en vergeet vooral de ongevraagde opvattingen over jouw opvoeding niet.
Met name bij een jong stel, zonder kinderen, wordt vaak gesuggereerd dat de hond die ze nemen een oefening is voor eventuele kinderen later. Persoonlijk denk ik dat onze Moos het beter voor elkaar heeft, dan onze toekomstige kinderen die we ooit hopen te krijgen. Op dit moment hebben we namelijk alles zo’n beetje op orde in ons leven, waardoor Moos alle aandacht, speelgoed en heerlijke eten kan krijgen die hij maar wenst. Stiekem is hij dan ook wel verwend te noemen.
Gelukkig zijn er ook een hoop verschillen, ik moet er namelijk niet aan denken dat een hond pas na 2 jaar eindelijk zindelijk wordt. Of een kind die in de kofferbak moet als het naar het bos is geweest.
Belangrijk is om te weten dat je er vanaf dag één alles aan moet doen om ze het beste leven ooit te geven, alles gaat met vallen en opstaan en dat je zelf ook tijdens de opvoeding nog een hoop moet leren.
Maar dan krijg je er zó veel voor terug!
Deze gastblog is geschreven door Lieke (en Moos).
