Een tijdje terug heb ik ontdekt, dat ik iets behoorlijk verkeerd heb gedaan met onze honden.. Nu ik het wel doe, merk ik heel veel verschil!
Tot een tijd geleden nam ik eigenlijk nooit hondensnacks mee naar buiten, met wandelen of als we op pad gingen. Ik vergat het gewoon, het zat niet in mijn systeem en ik zag er de meerwaarde ook niet zo heel erg van in.. Hoe dan? Zul je nu vast denken.. Tsja.. ik weet het ook niet.. Ik gebruik natuurlijk wel altijd snacks als de hondjes moeten poseren voor de foto, maar dat was eigenlijk ook 1 van de weinige activiteiten dat ik de hondjes beloonde met snacks/trainers.
En het is nou echt niet zo dat we zulke saaie, rustige of brave honden hebben. Het zijn best monstertjes, met een behoorlijk karakter en een flinke dosis energie. Ze kunnen zich, zoals jullie al eerder gelezen hebben, ook gruwelijk misdragen tegen andere honden (Opbiechten: Echte Chihuahua’s…). Toen we op vakantie op Texel waren, liep het de spuigaten uit. We waren met 5 honden, alle 5 onzeker naar andere honden en het was feest. Op Texel zijn ongeveer evenveel honden als in heel Nederland geloof ik, dus we konden ons geluk wel op met hun reacties op andere honden. We hielden ze kort, probeerden ze te negeren en snel mee te laten lopen en we liepen met schaamrood op onze kaken.
Één ding mag duidelijk zijn: zo kan het niet langer. Dus ineens, in een vlaag van verstandsverbijstering, bedacht ik het om wél een keer snacks/trainers mee te nemen en te proberen om ze af te leiden. Weer een dorpje in en ja hoor, honden zat dus we konden flink wat proberen. Het viel nog niet mee, ze zijn ook zo klein en onbereikbaar. En het hangt natuurlijk heel erg van perfecte timing af, als je te laat bent is er geen redden meer aan en heb je 2 Tasmanian Devils aan de riem.
Maar ja, wauw! Het werkt. Vaak. Niet altijd. En vooral bij Mr. Sam, Isa is nog wat lastiger die let enorm op de omgeving. Maar zodra Mr. Sam doorheeft dat ik lekkers bij me heb is hij ineens volledig op mij gericht! Wow. Wáárom heb ik dit niet eerder geprobeerd? Mr. Sam blijkt zich dus super goed te laten afleiden met lekkers én dit ook nog eens mega leuk te vinden! Hij paradeert als een dressuurpaardje naast me, alle focus op mij en de snacks.
Hier gaan we dus mee aan de slag..
