Eindelijk is het tijd om jullie even uitgebreid onze mooie Zahra voor te stellen. Waarom wij voor een Saluki hebben gekozen? Hoe gaat het met Zahra? Lees verder..
Inmiddels is Zahra al bijna 3 weken bij ons, dat maakt haar bijna 13 weken. Tijd om haar eens uitgebreid voor te stellen dus. Laat ik beginnen met de vraag die ik vaak van iedereen als eerste krijg: “Waarom een Saluki?”
De Saluki is altijd al mijn droomhond geweest. Mijn hart sloeg altijd even over als ik een foto zag van een Saluki, wat een práchtige beesten. Die prachtige sierlijke lichamen, mooie lijntjes en ohhh die oogjes en oortjes. Ik vind ze fantastisch. Maar in dat prachtige lichaam zit wel een apart karakter natuurlijk. Niet iedereen zou voor een Saluki kunnen of willen gaan. De rasstandaard geeft al aan dat een Saluki een eigenzinnige, zelfstandige en onafhankelijke hond is. Een Saluki is terughoudend naar vreemden, maar dol op zijn eigen gezin. De baas moet het respect van een Saluki verdienen, met schreeuwen en harde opvoeding kom je er niet en verliest de Saluki het respect. Een Saluki vindt het niet nodig om commando’s te gehoorzamen. Je hoort vaak: “Een Saluki kun je niks leren!” En natuurlijk, niet te vergeten.. De hoeveelheid beweging die ze nodig hebben en hun jachtinstinct. Het zijn allemaal wel karaktereigenschappen waar je mee om moet kunnen en willen gaan.
Ik hou zelf wel van een eigenzinnig karakter en ben op zoek gegaan naar zoveel mogelijk informatie en ervaringen over de Saluki. Tijdens deze zoektocht hoorde ik dat er ook veel ziektes in het ras zitten, dat maakte de zoektocht niet makkelijker. Uiteindelijk gingen we naar een Coursing in Leek en daar kwamen we de fokkers van Zahra tegen. Leuke mensen met een prachtige Saluki teef, een fantastisch karakter en gezonde lijnen. Zij wilden een keer een nestje met haar doen om zelf een pup te houden. Ook de aanstaande papa was daar aanwezig, een gezonde en al wat oudere reu. Prachtige lijnen, prachtig karakter. Wat een geluk dat we hun daar tegen kwamen! Dus aangegeven dat wij heeeeel graag een pupje van hun wilden als ze loops zou worden en er een teefje bij zou zitten. Op 14 mei zijn ze geboren. 2 teefjes en 3 reutjes. Ons Saluki dametje was geboren, ik stuiterde bijna het huis uit! Een prachtig zwart sable teefje, zoals haar mooie mama. We zijn een aantal keer wezen knuffelen bij de pups en na 10 lange weken mochten we haar eindelijk ophalen! We hadden ons geen betere fokkers kunnen wensen voor onze Saluki, ze hebben een fantastische basis neergelegd.
Zahra is een echt dametje met een zacht karakter. Bij de fokker was zij het rustigst en was ze vooral dol op de 2 Yorkshire terriërs die daar ook woonden. Dol op kleine hondjes dus, dat kwam ons ook wel goed uit. Eenmaal, na de ruim 2 uur durende reis, thuis aangekomen moest ze wel even wennen aan Sammy & Isa onze Chihuahua’s. Maar na een paar uurtjes speelde ze al met Sammy en een paar dagen later had zelfs ons heksje Isa haar geaccepteerd. Het klikt super goed met Sammy en Isa, echt verbazingwekkend. Isa is best een pittige dame tegen andere honden en gaat al zéker niet met indringers spelen of slapen. Maar met Zahra speelt ze! En ze slapen met z’n drietjes! Wauw. Dat had ik echt niet durven dromen. Ze past echt super goed bij ons.
Hoe dat karaktertje nu is? Wennen, dat wel. Maar ze is super leuk, echt heel leuk. Het is alleen heel anders dan een “normale pup”. Nu zijn wij wel wat gewend met onze eigenwijze, arrogante Chihuahua’s op zich, maar dit is nog weer ietsje anders. We merkten vooral dat we echt Zahra’s vertrouwen en respect moesten winnen, je moet echt een band met haar opbouwen voor ze jóu ook echt leuk gaat vinden. Waar vrijwel elke pup enthousiast op je af komt als je op je hurken gaat zitten en zegt “Jaaaaaaa, kom maaarrr!” loopt Zahra, zonder je ook maar een ogenblik aandacht te geven, door. Als ze een plasje in de tuin doet en je beloont haar daarvoor sta je gewoon voor gek, haha! “Jaaaaa! Goed zo Zahra! Wauw!” Zahra loopt door en kijkt je niet aan. Eh, ja. Oke.
Het is echt een prinsesje. Ze kan heel erg nukkig doen, haha. Dat is zo grappig. Als ze bijvoorbeeld niet lekker ligt op de bank, gaat ze allemaal rare geluiden maken en zit ze de hele tijd nukkig te doen. Toen heb ik een hoofdkussentje voor haar neergelegd, ja echt heel erg, en toen was het goed. Echt. Mensen die zeggen dat Chihuahua’s verwend zijn.. Nou, zo’n Saluki is écht veel erger. Dat zit er gewoon in. Maar ik hou ervan, ze kan bijna praten op zo’n moment. Wat een karaktertje.
En een Saluki kun je niks leren? Zahra kan al zit, af, poot, high five, op je plaats en wachten! Wat een knapperd he? Maar ze doet het wel alleen als zij er ook zin in heeft. Ze is alleen niet zo enorm gefocust, kan echt met alles ineens afgeleid zijn en dan ziet ze iets waar zíj meer zin in heeft. Ze loopt ook al super goed aan de lijn, maar dat deed ze vanuit de fokker al dus die credits gaan naar hun haha! Ze doet het gewoon super goed! Ook als we haar meenemen naar een winkel of naar een markt: ze is nergens bang voor! Loopt gewoon keurig mee en mensen kunnen haar gewoon aanhalen. Als we visite krijgen begroet ze ze net zo enthousiast als Sammy & Isa (en dat ís enthousiast!). Knapperd. Zo vriendelijk naar vreemden is natuurlijk eigenlijk niet echt Saluki eigen, maar haar moeder is ook zo’n lieve hond naar iedereen.
Kortom, ze is gewoon fantastisch. Je moet wel even wennen, maar je waardeert het zó als ze ineens aandacht zoekt bij je. En we merken elke dag dat onze band met haar sterker wordt. Ze zoekt steeds meer contact en aandacht, komt steeds bij ons liggen, het liefst op schoot. Een super lieve, kleine dondersteen. Oh nee, eigenlijk al best groot. Daar moesten we ook wel aan wennen, ze is nu al zo groot! En een perfect modelletje trouwens. Ze loopt zo mee de studio in, we zetten haar op het podium en zeggen “zit” en ze gaat zitten poseren. Heerlijk toch! Jullie zullen vast wel meer foto’s van haar te zien krijgen haha.
Ron, Priscilla en Kenny onwijs bedankt voor dit fantastische Saluki meisje!
