Inmiddels is onze baby een dreumes geworden en is het contact met de honden natuurlijk heel anders geworden! Emma kan nu zelf de hondjes opzoeken en benaderen, maar hoe gaat dat nu? Hoe vinden de honden het? Hoe vindt Emma het? Hoe doen we dat de hele dag?
Als je mij op Instagram (PetStudio of BelleFae) volgt zie je vast wel eens wat voorbij komen over Emma en de hondjes. Maar nu Emma een dreumes is en kan lopen is het eigenlijk heel anders met haar en de honden. Dat maakt een mooi moment voor een nieuwe blog.
Toen Emma er net was, was het eigenlijk wel makkelijk. Er was alleen contact met de honden als zij iets deden en dichterbij kwamen. Maar nu Emma kan lopen is het wel iets anders! Ze zoekt nu de honden zelf (veel!) op en er is natuurlijk veel meer activiteit en interactie nu. Maar dat gaat niet altijd helemaal soepel en is echt oppassen geblazen. Ze moeten allemaal echt leren om goed met elkaar om te gaan en dit moet je als ouder ook echt goed begeleiden. Kinderen doen dingen die honden niet leuk vinden en honden kunnen anders reageren dan je denkt. Zo vond Emma het een tijd geleden echt enorm grappig om dingen “op” de hondjes te gooien, zoals afstandsbedieningen of boekjes.. Want dan rennen de hondjes zo grappig weg, ze lag dúbbel. Maar ja, dat kan natuurlijk niet.. Arme hondjes! Emma begrijpt zelf nog niet dat ze de hondjes daarmee pijn kan doen, of laat schrikken. Dus we moesten echt constant opletten of ze wel zachtjes deed.
Maar Emma is ook echt heel lief voor de hondjes, ze is dól op ze. Als ze ’s ochtends wakker wordt en we gaan aankleden praat ze de hele tijd over Sammy, Isa en Zahra. Ze kan alle namen ook al een hele tijd heel goed uitspreken, zo lief. Ze kan ze nu ook echt roepen: “Saaaaammy!” Als we beneden komen gaan we dan ook eerst de hondjes begroeten. En ze wil ze maar wat graag aaien en knuffelen waarbij ze ondertussen “aaaaaai” zegt. Over het algemeen doet ze dit heel lief, maar soms wordt ze iets te enthousiast dus ook hier moeten we altijd erg goed opletten.
Haar eerste stapjes..
Sinds een tijdje kan ze de hondjes ook snoepjes geven, daarmee heeft ze zelfs haar allereerste stapjes los gezet! Ze wilde Sammy heel graag een snoepje geven dus ze stapte zo naar Sammy toe zonder dat ze het doorhad. Nu al zo dol op de hondjes, dat het zelfs haar ontwikkeling stimuleert. Die eerste stapjes heb ik zelfs gefotografeerd, want we waren foto’s aan het maken van Sammy & Emma in het bos.
Met eten is het ook wel een uitdaging soms, want ze vindt het soms leuker om haar eten aan de hondjes te geven dan het zelf op te eten.. De honden moeten echt uit beeld zijn als zij moet eten, anders gaat alles zo naar de honden. Want het is natuurlijk vét grappig als Zahra iets uit je handjes pakt, slappe lach momenten! Dat is wel heeeeeeel schattig hoor! En Saartje? Die pakt het heel voorzichtig met haar voortandjes aan. Maar de honden weten haar natuurlijk ook te vinden nu met eten, die zijn niet bij haar weg te slaan haha! Stel je voor dat er wat valt, of dat Emma wat geeft.. Dus tijdens het eten gaan de hondjes eerst op hun plaats (en zitten ze soms stiekem ineens wel weer onder de tafel, stiekeme sluipers!) en als Emma klaar is met eten mag ze soms wat aan de hondjes geven. Feest!
Soms heeft Emma ’s ochtends genoeg brood gegeten en gaat ze spelen. Maar dan komt ze onder het spelen ineens heel lief aan mij vragen of ze nog een stukje brood mag. ‘Broodje?’ Dus ik geef haar een stukje brood. Ze draait zich om, grijnst en zegt “Saartje!” en hop het broodje gaat naar Zahra. Ze is ook wel slim hoor, haha, heerlijke momenten!
Emma zoekt ze het liefst echt de hele dag op, praat de hele dag over ze en is echt gek op de hondjes.
Maar hoe vinden de honden het?
Nouja, heel eerlijk? Niet altijd leuk.. En dat is het ook niet altijd natuurlijk. Emma moet veel leren, zij moeten Emma leren kennen en ook leren om met een kind om te gaan. Maar ze leren het wel en het gaat steeds beter! Afgelopen zomer was Emma nog nét wat te jong en teveel aan het ontdekken met kruipen, lopen en gooien. De honden moesten regelmatig op de vlucht en ik was net een politieagent. Gelukkig was het prachtig weer en hebben we een grote veranda achter het huis. Dus als Emma vrij aan het spelen was in huis, lagen de honden vaak lekker te slapen op de veranda. Zo hadden we allemaal wat meer rust en was het ook een stuk veiliger. Nu gaat het gelukkig bijna de hele dag gewoon goed met z’n allen in de woonkamer, dus zijn de honden bijna nooit meer even apart van Emma. Gelukkig maar, want het is veel te koud buiten nu! Zahra trilt als een rietje als ze buiten moet stilzitten.
Zahra maakte het eerst niet zoveel uit, die ging haar eigen gang gewoon. Maar inmiddels heeft ze door dat het leuk is om eten te krijgen van Emma dus zoekt ze het contact af en toe wel op. Zahra is erg rustig, voorzichtig en lief. Ze staat ook veel toe, maar we kijken natuurlijk héél erg uit.
Isa vindt het niet leuk, die houdt niet van onberekenbaar gedrag en is erg op haar hoede. Ze ontliep Emma eigenlijk altijd en als ze zich in het nauw gedreven voelt durft ze ook te waarschuwen met snauwen.. We moeten er dus eigenlijk altijd voor zorgen dat Emma niet bij Isa kan komen of achter Isa aan gaat. Inmiddels gaat het wel íets beter en durft Isa ook snoepjes aan te pakken van Emma. Ze worden allebei iets rustiger, Emma kan rustiger snoepjes geven en Isa kan het rustiger aanpakken. Het komt wel goed, als Emma wat ouder is en snapt hoe ze met Isa om moet gaan. Maar voor nu is het wel uitkijken met die twee.
En Sammy? Dat is Emma’s vriendje! Zoooo schattig! Sammy zoekt Emma heel veel op. Sammy springt af en toe in het poppenwagentje en dan kan Emma met hem rondrijden haha. Het is nog wel wennen voor allebei, maar het gaat steeds beter en ze gaan elkaar steeds leuker vinden. Dat is zó ontzettend lief! En als Emma op haar hurken gaat zitten (ja serieus, dat kan ze al, zoooooo lief!) en Sammy roept, dan komt Sammy voor haar zitten en dan gaat ze hem heel lief aaien en knuffelen. Echt te zoet hoor!
Hoe gaan jullie honden met kinderen om? Of hoe gaan jullie kinderen met honden om?
