Bevalling na keizersnede? Wat te doen? Weer zwanger na een keizersnede, dus ook weer bevallen na een keizersnede. Maar de vraag is hoe? Een natuurlijke, vaginale bevalling na een keizersnede of weer een keizersnede? Na een keizersnede mag je in principe zelf kiezen. Maar waar kies je dan voor? Een vraag die mij veel bezig gehouden heeft deze hele zwangerschap (en ervoor ook al), maar ook een vraag die me veel gesteld wordt. De meestgestelde vraag is: Wordt het weer een keizersnede?
Al voor ik zwanger raakte van ons 3e kindje was dit een vraag die me bezig hield.. Durf ik het nog een keer aan? Hóe moet die baby er straks uit? De bevalling van Emma was een natuurlijke bevalling, maar wel een hele heftige waar ik niet heel positief op terugkijk. De bevalling van Hugo was een keizersnede, omdat hij in stuit lag. Een geplande keizersnede dus, een bewuste keuze. Al vond ik dit wel heel erg lastig toen. We hebben nog een draaipoging gedaan, maar ook dat hielp niet. De kleine man lag te lekker in stuit. Omdat ik al eens eerder bevallen was, durfde de gynaecoloog wel een natuurlijke stuitbevalling aan. Ondanks dat hij groot geschat werd. Maar ik durfde dit zelf niet aan. Hij werd rond de 4 kg geschat bij de geboorte, dat vond ik zelf te groot en te risicovol. Dus werd het een keizersnede, waar ik me ook niet heel prettig bij voelde.. Maar het voelde als de beste keuze en achteraf wás het ook de beste keuze.
Maarja.. En nu dan.. We wilden heel graag een 3e kindje, maar durfde ik dat aan na 2 best traumatische ervaringen? Uiteindelijk werd de wens en het verlangen groter dan de angst voor de bevalling.
Mag je natuurlijk bevallen na een keizersnede?
In principe mag je zelf kiezen na een keizersnede of je weer een keizersnede wil of deze keer een natuurlijke bevalling wil. Natuurlijk kijkt de gynaecoloog wel mee naar de kansen en risico’s. Je ‘moet’ alleen wel in het ziekenhuis bevallen na een keizersnede, omdat ze de baarmoeder en de baby goed in de gaten willen houden tijdens de bevalling. Een bewaakte bevalling, met de hele tijd CTG. Er is namelijk een (hele) kleine kans dat het litteken (van de keizersnede) in de baarmoeder scheurt, tijdens de weeën. Je kunt tegen alle medische adviezen in gaan als je perse thuis wil bevallen, maar hier zou ik mij zelf niet prettig bij voelen, dus dat wil ik zelf niet.
En mijn ‘eigen’ verloskundige is er niet bij met de bevalling, want dit wordt door de verloskundigen van het ziekenhuis gedaan. Rond 36 weken word je meestal overgedragen naar het ziekenhuis, dan gaan de laatste controles daar en zie je je ‘eigen’ verloskundige niet weer.
Keuzehulp & slagingskans
De gynaecoloog helpt je bij de keuze, je kunt keuzehulp formulieren invullen waarbij je onder andere de risico’s etc. op een rijtje zet. En de gynaecoloog had ook een soort kansberekeningsgrafiek ingevuld voor mijn situatie. Wat de slagingskans is voor een natuurlijke bevalling in ons geval, na de keizersnede. Die had ze nog nooit zo hoog gezien zo ongeveer. Dat heeft te maken met je BMI, de groei van de baby, de reden van de keizersnede, eventuele vorige bevallingen etc. Bij mij was dit, als de bevalling natuurlijk begint, iets van 93%. Heel hoog dus. Maar dat komt natuurlijk omdat het bij Hugo een geplande keizersnede was ivm de stuitligging. En ik ben al eerder natuurlijk bevallen. Maar toch fijn om te weten, ze raden het me ook heel erg aan.
Tot 28 weken dacht ik..
Een groot deel van de zwangerschap had ik de gedachte: “dat wordt gewoon weer een keizersnede..”. Ja, de keizersnede was traumatisch. Maar het is wel allemaal goed gegaan en ik heb het overleefd. En de baby is er in ieder geval snel en veilig uitgekomen. Hoewel ik niet echt voor een keizersnede ben.. Maar nu voelde het ineens heel dubbel. Extra risico bij een gewone bevalling én de angst of ik het deze keer ‘beter’ kan dan bij Emma. Ik had alleen de ‘veilige’ weg in mijn hoofd als optie.
Hmmm, of toch een natuurlijke bevalling?
Maar weer een keizersnede zag ik ook heel erg tegenop. En vooral het herstel… Oh pff. Dat is echt heftig en heb ik echt als vreselijk ervaren. En dan nu met 3 kinderen herstellen van een keizersnede waarvan 1 dreumes die niet gaat begrijpen dat hij niet op mama kan ‘klimmen’ en knuffelen. Ik begon er steeds meer tegenop te zien.
Ook de verloskundige begon een paar keer over de bevalling. En aangezien ik al een goede bevalling heb gehad, is er geen enkele reden om aan te nemen dat het deze keer niet zou lukken. Het zette me aan het denken.. Ik ben dingen gaan onderzoeken, maar ook bij mezelf gaan onderzoeken wat ik wilde. En ja.. Dat is toch een natuurlijke bevalling. Maar kan ik dat? Bij Emma ging het niet heel soepel in de ontsluitingsfase en liep uiteindelijk de ontsluiting zelfs terug omdat ik in paniek raakte van een weeënstorm. Mijn eigen spanning en paniek heeft het hele proces behoorlijk in de weg gezeten. Raak ik nu niet weer in paniek? Want dat is eigenlijk bij Emma én bij Hugo gebeurd. Kan ik dit wel?
Inmiddels ben ik eruit dat ik heel graag een natuurlijke bevalling wil, als alles goed gaat en ook lukt. Ik hoop heel erg dat deze baby goed blijft liggen zodat een natuurlijke bevalling in ieder geval een optie is. Daarnaast zou het fijn zijn als ze geen 5 kg gaat wegen, maar op dit moment lijkt dat er niet op. Dus als deze omstandigheden mee zitten, hoop ik op een natuurlijke bevalling.
Ik heb er nu ook een heel ander gevoel bij. Ik ervaar rust bij de beslissing. Ik voel heel sterk dat ik dit graag wil. Ik ben niet meer dezelfde persoon als bijna 5 jaar geleden bij Emma’s bevalling. Toen was ik jong en onwetend, ik ging zonder voorbereiding de bevalling in en had geen idee wat me overkwam. Nu weet ik dat wel. Nu weet ik ook wát ik wil. En wat ik niet wil. Dus nu maar hopen dat ze goed blijft liggen, zodat het ook kan.
Badbevalling na keizersnede?
Toen ik me verdiepte in natuurlijke bevallingen, natuurlijke ontspanning tijdens een bevalling en natuurlijke pijnbestrijding ontdekte ik dat ik 1 ding heel graag zou willen proberen. Een badbevalling. Dat lijkt me fijn. Of het dat ook daadwerkelijk gaat zijn op dat moment, dat moeten we natuurlijk afwachten. Maar ik zou het heel graag willen. Ik was alleen bang dat het niet zou kunnen of mogen na een keizersnede, omdat je met een bewaakte bevalling zit. Ik heb inmiddels meerdere gesprekken gehad over de bevalling met de verloskundige en het ziekenhuis.
Bij ons ziekenhuis mag en kan een volledige badbevalling gewoon na een keizersnede. De CTG’s zijn draadloos en kunnen gewoon in bad. Dát is fijn zeg. Nu maar hopen dat één van de kamers dan vrij is met een bevallingsbad! Er zijn sowieso heel veel mogelijkheden in het ziekenhuis en ze zijn echt bereid om zoveel mogelijk aan mijn wensen te voldoen en het zo ontspannen/huiselijk mogelijk te maken. Zoals gedimde lichten, smart-tv met rustgevende playlists etc.
Het komt inmiddels ook steeds dichterbij. Ik ben morgen 35 weken zwanger. Nog 1 weekje tot mijn verlof. En dan moet (en wil) ik ook echt rust zien te vinden, mezelf zien te ontspannen en me focussen op mijn lijf en het baby’tje dat we mogen gaan verwelkomen. Dat wordt nog wel een dingetje voor mij, haha. Ontspannen.. Hoe dan. Daar moet ik nog naar op zoek.
