Een ezelwandeling, ik had geen idee dat het bestond. Wandelen met een ezel. We zochten op leuke activiteiten voor de vakantie met natuur en dieren en toen kwamen we een ezelstal tegen waar je een ezel kunt huren. Dus wij hadden voor een halve dag een ezel gehuurd. Dat klinkt zo gek haha, we huren een ezel en we gaan met een ezel wandelen. We hadden geen idee wat we konden verwachten, maar we hadden er wel heel veel zin in! Het leek ons voor Emma ook geweldig, want kinderen tot 30 kg mogen ook op de ezel zitten!
Een wandeling bij Ger’s Ezelstal
Vandaag was het zover! We moesten er ongeveer 3 kwartier voor rijden, dus we zaten op tijd in de auto met de picknick in de koeltas. Op naar Vriescheloo, naar Ger’s Ezelstal. Bij aankomst zagen we een kudde nieuwsgierige ezels staan, een aantal normale ezels en 3 mini ezels. Zo schattig! Toen we uit de auto stapten werd Hugo meteen dólenthousiast bij het zien van de ezels, echt heel leuk.
De eigenaresse van de ezels, Gerlinde, stond ons op te wachten met koffie, thee en ranja bij de ezels. Ze vertelde ons dat alle ezels heel graag met ons mee wilden wandelen en dat ze ze even hooi ging geven zodat ze makkelijker eentje uit de groep kon halen voor ons. Niet alle ezels willen alleen wandelen, dus we konden kiezen uit Bassie en Lisa. Bassie was een wat pittige ezel met een vlot wandeltempo en Lisa een hele rustige, lieve “oude” ezel van 25 jaar oud. We kozen voor Lisa, dat leek ons verstandig zo een eerste keer met een ezel en met Emma. Emma mocht Lisa eerst borstelen, dat was natuurlijk hélemaal geweldig. Ondertussen kregen wij uitleg over de ezels en over de route. Na de uitleg werd Lisa opgezadeld met een speciaal ezelzadel, waar Emma op kon zitten en 2 manden waar onze picknick spullen in konden. Gerlinde liep het eerste stukje met ons mee, om ons even op weg te helpen en ook om Lisa bij de groep weg te krijgen. Ezels hebben een hele hechte band met elkaar, dus hebben er eerst even ‘moeite’ mee om alleen weg te gaan. En daarna mochten wij onze route zelf vervolgen met Lisa. Dat was zo bijzonder en gek. Dan loop je daar ineens met een ezel, zo grappig!
Lisa & picknickplaatsen
De eerste helft van de route ging echt heel goed. Jelmer en ik zeiden tegen elkaar dat een ezel ons eigenlijk best meeviel. Ze liep super goed mee en liet zich goed bijsturen. Lisa was heel lief en makkelijk. Gerlinde had ons al verteld dat Lisa de weg heel goed weet, dus als zij zegt dat we naar links moeten, we waarschijnlijk ook maar moesten luisteren. Ze kent de route precies en ze weet de picknick plaatsen ook precies te vinden onderweg. Nou, daar was niet om gelogen. We bereikten picknick plaats nummer 1. Lisa bedenkt zich niet, duwt zich door het touw en door mij heen en walst het grasveld op. “Zo. Hier is de picknick plaats en ík ga hier gras eten!” Wij wilden eigenlijk doorlopen naar de volgende picknick plaats, maar we kregen Lisa met geen mogelijkheid meer mee. Ezels zijn enorm sterk, dus daar kregen we geen beweging in. We hebben het lief geprobeerd, duidelijk, een beetje meer trekken etc. maar niets hielp. Lisa bleef daar gras eten.
Dus zijn we daar toch maar gaan picknicken, misschien dat Lisa vond dat we dat moesten doen, zodat zij even gras kon eten en dat ze daarna wel weer meeliep. Dus we hebben Lisa maar vast gezet aan een hekje en zijn gaan picknicken. Gedwongen door een ezel, haha. Na het picknicken gingen we vol goede moed naar Lisa, want nu zou ze vast meelopen! Ze had immers veel gras gegeten en wij hebben gegeten zoals volgens de wandelingen hoort. Maar helaas.. Nog steeds geen beweging in te krijgen. Als we wat steviger aan haar halster trokken, schudde ze met haar hoofd en ze bleef stokstijf staan. We wilden haar ook niet zeer doen, of boos maken want ze leek aardig chagrijnig te worden.
De koppigheid van een ezel..
Dus uiteindelijk hebben we Gerlinde, de eigenaresse, maar gebeld en uitgelegd waar we stonden en dat wat steviger trekken ook niet hielp. Gerlinde kwam naar ons toe om ons verder te helpen, haha. Zij moest er ook flink aan trekken, want Lisa had echt besloten haar handrem in te zetten. Toen ze eenmaal weer in beweging was wilde ze weer, maar als ze eenmaal besluiten niet meer mee te gaan heb je dus een probleem. Wij durfden niet zo hard te trekken om haar mee te krijgen, we waren te lief geweest en dat hebben ezels dus héél goed door. Dat ze zo ging schudden met haar kop en chagrijnig leek te worden is een toneelstuk. Ezels zijn echt héél slim, ze hebben mensen heel snel door en spelen daar heel snel op in met hun bijzondere karakter. Gerlinde liep even mee naar de tweede picknick plaats om ons daar ook veilig langs te krijgen, voordat Lisa weer dit soort leuke ideeën kreeg. Toen gingen we weer alleen verder. Gelukkig ging de rest van de route goed en wisten we beter hoe we Lisa verder moesten krijgen als ze bedacht dat ze gras wilde eten.
Gras is alles..
Toen we aankwamen vertelde Gerlinde dat ezels dól zijn op eten. Omdat ze van oorsprong dieren uit de woestijn zijn, wisten ze nooit wanneer ze konden eten. Dus als ze eten vonden, aten ze meteen alles op omdat ze niet weten wanneer ze weer eten zouden krijgen. Dat zit er nog steeds in, dus als een ezel gras ziet bestaat er niets anders meer. Als we Emma op Lisa wilden tillen, konden we Lisa het beste even in een stukje gras zetten, dan zou Lisa gewoon rustig gaan staan eten en konden wij alles doen. Met gras bereik je alles bij een ezel. Of juist niks, haha, als ze niet meer mee willen lopen.
Een hele mooie & bijzondere ervaring
Uiteindelijk zijn we weer aangekomen bij Ger’s Ezelstal, mét Lisa haha! Het was echt heel bijzonder en leuk. Ezels zijn héle bijzondere dieren. Heel lief, rustig en aanhankelijk. Niets laat ze van de wijs brengen. Ze blijven hun kalme zelf en jij moet je maar aanpassen aan het tempo van de ezel. Dit was echt een van de leukste dingen die we ooit gedaan hebben. We hebben echt enorm genoten van de ervaring, Lisa en het bijzondere karakter van ezels. Het laatste stukje heeft Hugo ook nog even op Lisa’s rug gezeten, dat vond hij hélemaal geweldig. Helemaal toen hij de andere ezels weer zag staan, hij keek zijn ogen uit.
Is het aan te raden?
Uit mijn verhaal blijkt natuurlijk al wel een beetje dat wij heel enthousiast zijn. Maar het is ook heel ezelvriendelijk. Dierenwelzijn staat voorop en dat zie je ook. Het is een hele gezellige, lieve groep ezels. De ezels vinden het héél leuk om meegenomen te worden op wandeling. Ze willen ook graag werken voor mensen, dus iets tillen is geen probleem. Ezels zijn heel sterk, maar Gerlinde heeft een duidelijke grens gesteld omdat het voor de ezels ook leuk moet blijven. Kinderen tot 30 kg mogen op de ezel zitten. De omgeving is prachtig, je wandelt met de ezel door het bos en prachtige natuurgebieden. Tussendoor ga je rustig picknicken en kan de ezel dus lekker grazen.
Je kunt een ezel huren voor een halve dag of een hele dag. Of twee ezels. Je mag je eigen picknick meenemen, maar zij kunnen dat ook voor je verzorgen. De ezel draagt de bagage. Je kunt een wandeling doen van 4,5 km of bijvoorbeeld een route van 10 km. Ik zag op Facebook dat ze nu ook een kastelenroute heeft, ook heel leuk!
Het is echt fantastisch. Gerlinde doet het echt heel erg leuk en het is heerlijk om van haar te oren hoe ezels zijn en echt kennis te maken met de ezels. Dit gaan we zéker nog een keer doen. Het lijkt me ook helemaal fantastisch als Hugo ook zelf op een ezel kan zitten als hij wat ouder is. Dat we met 2 ezels kunnen wandelen.
Op de website kun je meer informatie vinden over Ger’s Ezelstal en ze heeft ook een Facebook pagina waar je de nieuwtjes kunt volgen.
Bewaar deze blog op Pinterest
